Te pareva c’o gruppo rosanero,
all’incirca, diciotto pellerin,
c’hanno perduto sempe: un anno intero,
nun veneva al San Paolo a fà casin?

Ma, ‘a verità: la colpa nunn’è ‘a lloro.
Si pienze c’a vittoria ‘a tiene in tasca,
farraje certo na chiaveca ‘e lavoro:
Napule mio, t’ammerete na rasca!

E’ overo, l’occasione ll’e tenute,
ma quase tutte sporche, un po’ casuale:
‘e toje penzate maje so’ state acute,
‘e punte toje nunn’erano puntuale.

A Genova, è remmasto Pavoletti:
Milik ancora nunn’è ritornato.
Comm’e putimmo vencere, ‘e scudetti,
cu nu gruppo accussì, lento, e stunato?
A chest’ora eva stà nzieme c’a Lupa:
e spaventarla, c’o morzo d’o ciuccio.
Mò invece ‘a prospettiva è triste e cupa:
restammo terze, e chesto è un grande cruccio.

Tra poco, già se sape, jamm’ a Roma,
e a Madrid, passanno pe’ Torino:
ciuccio, ‘ o sapimmo ca sì bestia ‘e soma,
però t’avessa fa doje litre ‘e vino!

Valid XHTML 1.0 Transitional Valid CSS!