« Tanto gentile e tanto onesta pare

‘a squadra mia, ca a Firenze è benuta,
ch’ogne lingua devèn, tremando, muta,
e l‘uocchie no l’ardiscon di guardare.

Essa va, quanno è l’ora d’attaccare,
benitezmente d’umiltà vestuta:
oramaje nunn’ è chiù “casa caruta”,
se vere buono, chello che sa fare.

Puttroppo certi vote sbaglia ‘a mira:

e ce vene nu friddo dint’o core,
che ‘ntender no lo può chi no lo prova;

e ‘a chesti labbia pare ca se mova
nu spirito soave chieno ‘e ammore,
ca va dicenn a Hamsik: “Strunz, tira!”

Valid XHTML 1.0 Transitional Valid CSS!