Int’a munnezza, plof!, doje punte d’oro:
uno almeno se l’ha pigliato ‘o Toro,
squadra ca ce fa granna simpatia.
Ma abbasci’o campo, che malincunia!

‘A squadra è ferma, lenta e timorosa:
a settembre era tutta n’ata cosa……
Juve, Chievo, Atalanta, e mò ‘o Torino:
sempe chiù verde è ‘a luce d’o stuppino;

a poc’a vota, ‘o Napule se stuta,
e ‘a lingua s’arravoglia, e resta muta.
V’o chiedimmo in ginocchio,  a mane junte:
chelle ca a nuje ce servono so’ e punte,

pe giucà cu Cavani. O no, Mazzarri?
Punte. ‘E sentuto, né? No paracarri,
d’a razza ‘e Lucarelli: ‘o pensionato
ca cantava “Esodato ‘nnammmurato”,

o ‘e chill’ato: ‘o stempiato ch’e mutanne,
con la velocità dell’elepandev…..
Tuttequante a giucà – chi più, chi meno –
cu nu pere premuto ncopp’o freno:

‘a paura ‘e sturdisce, l’attanaglia.
Si ‘a squadra se fa sotto, nun se sbaglia,
pecchè, signori, chest’è a verità:
‘a spaventa la sua mediocrità!

Valid XHTML 1.0 Transitional Valid CSS!