Nun songo né Tiresia, né Calcante:
nu me sento profeta de sventura,
però si ce mettimmo a guardà annante
nunn’è rosa, ‘o futuro: fa paura.

Se so cacciate un sacco de miliarde
– ‘a spesa, pe’ quaccuno, è stata troppa -,
però ‘o sapimmo buono: presto o tarde
ce vuttarranno fore dalla Coppa

(‘a Champions, ovviamente). E a chillu punto
ce verrà naturale ‘na dimanna:
qua risultate ‘o Napule ‘a raggiunto?
E’ cuntento chi pava: chi cummanna?

Simme cadute in basso troppo ampressa.
Nisciuno s’aspettava lo scudetto,
però sta squadra nun ce pare ‘a stessa
ch’e nemice ‘e scippava ‘o core ‘a pietto.

Tanno eravamo un Napoli corsaro:
pe’ te, Mazzarri, c’era assaje rispetto.
Ma mò tu sai che sì? Nu chiagnazzaro,
ca tene sempe ‘mmano ‘o fazzuletto.

Dell’arbitro, stavota te lamiente.
Ma guard’a casa toja, facce ‘o favore:
sta squadra in campo nun cumbina niente,
è fiacca, e attacca c’o rallentatore.

Mazzà, sì stato bravo, chest’è overo,
ma mò me pari in fase discendente.
Diciste “Vado via”. Fuste sincero:
fuje buono a trattenerlo, presidente?

Valid XHTML 1.0 Transitional Valid CSS!